چه بی ملاحظه رفتی بمان بمان کبوتر جان
تو رفتی و دل من هم بدان بدان کبوتر جان
نمی رسد به تو فریادم که گویمت ز دل تنگم
برای من فقط یکبار بخوان بخوان کبوتر جان
اگر تمامی عالم مرا به سجده نشینند
دو دست سوی تو دارم به جانمان کبوتر جان
کنون که شهره شهرم به عشقبازی پروازت
ببین که می رود آوازم جهان جهان کبوتر جان
در این کویر پر بیداد که می پری تو به تنهایی
پری بزن به خلوت من در این زمان کبوتر جان
تمام دفتر اشعارم پر است از پر پروازت
ببین که می پرد این اشعار دهان دهان کبوتر جان
زکوچه های غزل هایم چه بی بهانه سفر کردی
چه می شود سری بزنی به سویمان کبوتر جان
مسافری دل من اما گواه می دهدم بی شک
که باز خواهی گشت تو پر ن کبوتر جان
موذنی خبر دادم به پاش دانه به مسجد دل
کبوتر تو می آید در این اذان کبوتر جان
به انتظار نشستم تو را در آغوش بگیرم
تا بمیریم و زنده شویم همزمان کبوتر جان
شعر: علیرضا شیخی
,کبوتر ,جان ,تو , ,دل , ,کبوتر جان , , ,در این
درباره این سایت